Sucha metoda

Sucha metoda

Najstarsza metoda, stosowana od wieków przez Arabów w Jemenie i przez mieszkańców Etiopii. Owocom pozwala się zasychać na drzewie, a następnie strząsa się je na rozesłane płachty. 65% kawy na światowym rynku jest nadal przygotowywane metodą suchą. Jeszcze tylko w Etiopii i Jemenie dopuszcza się do zasuszania owoców na drzewach. W innych rejonach świata proces ten został częściowo zmodyfikowany. Przy stosowaniu suchej metody owoce będące w różnej fazie dojrzewania zbiera się jednorazowo (owoce zielone, na wpół dojrzałe, dojrzałe i przejrzałe), po czym wszystkie, bez sortowania, są wsypywane do bębnów celem wstępnego mycia. Potem rozsypuje się je na klepisku z ubitej gliny lub pokrytym betonem (na mniejszych plantacjach używa się trzcinowych mat) celem wysuszenia. Przez 2-3 tygodnie suszy się owoce, stale przegarniając je specjalnymi grabiami. W tym czasie wewnątrz owocu następuje fermentacja ułatwiająca późniejsze wyłuskiwanie ziarna. Kiedy już całkowicie wyschną przenosi się je do specjalnych łuszczarek i pozbawia zaschniętego miąższu, suchych łusek i pergaminowej otoczki. W rezultacie otrzymuje się ziarno jedynie w srebrzystej otoczce. Proces przygotowania ziarna tą metodą jest bardzo trudny do kontrolowania. Brazylijską kawę przygotowuje się w większości metodą suchą. Moka, kawa z Jemenu i Dijmmy z Etiopii są zasuszane na drzewach. Powietrze w tych rejonach jest tak suche, że owoce w ogóle nie ulegają fermentacji, stąd swoisty smak i zapach tych kaw.